18 Mart 2012 Pazar

Gece.......

İşte yine ağlanacak bir dakikaya açılışımızı yaptık. Gene acınacak bir kadını örttüm üzerime. Gene kendimi acıta acıta idam ediyorum. Asılacak bir kaç boynum kaldı, onlarıda sandıkta saklıyorum. Hırçınlaştım ve kara giydim. Başımı vuruyorum şimdi. Parça parça edene kadar kirpiklerimi durmak yok ! Başka türlü nasıl geçer öfkem bilmiyorum. En acısıda nedir biliyor musun ? Öfkemi başka isimler altında asıl kendime duyuyorum. Bir kaç aktör bulup onlara vuruyor, repliklerde onları konuşturuyor, asıl başrolü kendim oynuyorum.. Bir kaç satır daha kaldı semaya ulaşacak. Bunları gizli tutmalıyım Tanrı'm. Gizlice kavuşmalıyım kendime. Ben beni sokak sokak parçalayıp, başka başka ağaçların diplerine gömerken parçalarımı, bir harita çizip geri dönme yolunuda bulabilecek iz bırakmalıyım Hansel - Grathel misali..
Bu gece semaya çok kilometre yakar Tanrı'm.
Bu gece ben beni çok uzağa atmadan bulmalıyım.
Bu gece asıl olmayan ben'i açığa almalıyım...