Kızıp tekme attığın duvarlardan kanıyordu kalbim...
Ucuz bir şarkı fısıldıyordu odanın tüm hakim nefesinde...
Gülen yada gülümseyen yoktu... Ağlayanda...
Ne suçlu vardı sanki,nede avukatı...
Rüyalar biterdi... İşte öyle bir zamanda kalktım doğruldum yatağımdan..
Kapı tıkırtısı,sinek vızıltısı,ve orgazm çığlıkları kapladı odayı. Kapı deliğinden sızan gürültülerle...
Silmiştim kendimi kaplayan anılarımı...
Bir süre gözlüklerimin ardından bakacatım hayata...
Tıkırtılar bana sadece Beethovenın en sevdiğim senfonisi gibi gelecekti...
Savcılar yüksek kuruluna başkan seçilecektim o gece... Ve ben ne istersem içimde kurduğum imparatorluk onu yapacaktı....
Özgürdüm... Ve hastaydım... Ama ben öyle istediğim için... Seni 7kat yerin dibine gönderdim dün.... Üzerinede 7kat toprak attım... 3-5 harf döktüm birde... Benim çiçeklerim oydu çünkü bilirsin.
Sonra uzun zamandır sulamadığım bitkimi suladım ve kırılan kalbini onarmak için bol bol su ve dil döktüm...
Beni affetti...
Biliyormusun sevgilim akşama kadar bunlarla uğraştım dün...
Üstüne sıcak bir türk kahvesi içtim ve soyunup camdan gelen geçene baktım...
Sadece mutluluk için para ve zaman harcıyorum bugun...
Yarın gelecek ve öleceğim biliyorum...
Ama benim 'bugün' umudum var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder