26 Ekim 2010 Salı

14.06.2010 Saat 23:59

-Neden susuyorsun diye bağırdı adam....
-...........(sessizlik)..........

-Bir cevap ver? cevap ver......... dedi ve artık bir zamanlar bitanesi olanın donuk bakışlarından korkarak sarstı kadını...
-.............

Kadın konuşmadı.... Öyle boş bakıyordu ki.... Adam Sanki rutubetten nemlenmiş kirli, paslı ve asla tepki veremeyecek olan bir duvarla konuşuyordu...

Avazı çıktığı kadar bağırdı adam....
Sonra durdu.... Kadın tepki verir gibi oldu...Adam eğilerek gözlerine baktı kadının...

-Lütfen dedi... Lütfen....
-''Hiç''....

-''Hiç''mi? Bir ''Hiç''mi? saatlerdir sadece ''Hiç''mi...? diyerek tatmin olmamış cevap karşısında gözlerinin içine baktı kadının....
-..........

-Lütfen birşey söyle! Yeter! Lütfen.... diye son kez haykırdı adam kadına... Hatta yalvardı.....

-''Artık birşey hissetmiyorumki konuşayım.... Artık birşey hissedemiyorum...'' Dedi ve arkasını dönüp gitti kadın..... Aldatılmışlığın damakta bırakan soğuk hissini orada bırakarak...

İşte 'o an' kadın gerçekten gitti....

O günden beri kadından hiç haber alamadı adam.... 'Hiç'........

1 yorum: