7 Ekim 2010 Perşembe

Kaçış ve sığınış...

Üşüyordum ve sakin bedenime yapışmış eller midemi bulandırıyordu... Kimse yaklaşamaz dedim bana kimse taşıyamaz bedenimi.. Yazdığım milyonlarca yazı miyonlarca kez okunmuştu ve popülerlik midemi kaldırmıştı. Sessizce süzülüp kaçtım aralarından...Ardımda milyonları bırakarak tanımadığım gözlere sığındım. Kimse sesini çıkaramazdı burda (!) öyle umuyordum. Burda daha rahat küsecektim hayata ve daha çok çığlık atacaktım... Tüm boşluğa haykırıyorum... Ben geliyorum.... Sadece ben....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder